جلسه دفاع از پایان‏ نامه: مینا دارستانی فراهانی

خلاصه خبر:

  • عنوان: استفاده از سامانه های تزریقی درجاتشکیل شونده حاوی آنتی بیوتیک برای درمان عفونت استخوانی مزمن برپایه پلیمرهای زیست تخریب پذیرPLGA
  • ارائه‌کننده: مینا دارستانی فراهانی
  • استاد راهنما: دكتر ابراهیم واشقانی فراهانی-دکتر حمید مؤبدی
  • استاد ناظر خارجی: دکتر حمید اکبری-دکتر فرید درکوش
  • استاد ناظر داخلی: دکتر سید عباس شجاع الساداتی-دکتر سمیره هاشمی نجف آبادی
  • استاد مشاور: دکتر فریبا گنجی
  • مکان: دانشکده مهندسی شیمی،اتاق 351
  • تاریخ: 1395/05/10
  • ساعت: 9:00

چکیده
روش های موجود برای درمان بیماری عفونت استخوانی مزمن، کاستی هایی چون نیاز به جراحی دوباره برای خارج سازی کاشتنی های زیست تخریب ناپذیر و رهایش کنترل نشده دارو در کاشتنی های زیست تخریب پذیر دارد. بنابراین، توسعه ی یک سامانه ی پادزیست رسانی با ویژگی های زیر، ضروری به نظر می رسد. این سامانه را باید بتوان به آسانی درون حفرات استخوانی حاصل از بافت و استخوان عفونی برداشت شده تزریق کرد و در زمان کوتاهی پس از تزریق، تشکیل شود و پادزیست را به صورت کنترل شده در بازه ی زمانی 4 تا 6 هفته به وسیله ی یک شبکه ی بسپاری زیست تخریب پذیر آزاد کند. برای رسیدن به این هدف، در این مطالعه ابتدا پایداری ونکومایسین هیدروکلراید در محیط های مختلف رهایش بررسی شده و به دلیل پایدارتر بودن ونکومایسین در بافراستات ، این محیط برای رهایش انتخاب شد. سپس، سامانه هایی با حلال های دی متیل سولفوکساید ، استون، Nمتیل پیرولیدن و پلی اتیلن گلایکول400 و داروی ونکومایسین پایه و ونکومایسین هیدروکلراید تهیه و ارزیابی شد. از میان این حلال ها، دو حلال استون و N متیل پیرولیدون که منحنی رهایش بهتری داشتند، به عنوان حلال انتخاب شدند و در مرحله بعد با استفاده از ترکیب این دو حلال (ترکیب درصدهای متفاوت) و داروی ونکومایسین پایه یا ونکومایسین هیدروکلراید، سامانه تهیه و ارزیابی شد. در میان این ترکیبات، ترکیب 2:1 استون به N متیل پیرولیدون انتخاب شد. در مرحله ی بعد با این نسبت حلال ها و ترکیب داروی ونکومایسین پایه و ونکومایسین هیدروکلراید (با ترکیب درصدهای متفاوت) سامانه هایی تهیه و ارزیابی شد. رهایش دارو از سامانه ها در همه ی مراحل با HPLC اندازه گیری شد و به منظور تعیین عامل کنترل کننده آزادسازی در ساختاره ها، ریخت شناسی سامانه ها با آزمون SEM، گرانروی ، تغییرات pH محیط رهایش و ریخت سامانه در طول رهایش و توزیع دارو در سامانه با آزمون EDX مورد بررسی قرار گرفتند. بسپار مورد استفاده در همه ی سامانه های تهیه شده، بسپار504H بود. بر پایه ی نتایج حاصل، سامانه ی تهیه شده با بسپار 504H و ترکیب دو حلال استون و N متیل پیرولیدن به نسبت 2:1، ترکیب ونکومایسین پایه و هیدروکلراید به نسبت 1:1 به عنوان بهترین سامانه ی رهایش انتخاب شد. در ادامه، کارایی این سامانه از لحاظ توانایی از بین بردن باکتری و رهایش دارو در حضور باکتری ارزیابی شد. به منظور تحلیل نتایج حاصل از بررسی میکروبی، اثر محیط رهایش و حضور باکتری بر پایداری دارو، اثر محیط رهایش بر ریخت، توزیع دارو در سامانه و زمان انعقاد سامانه بررسی شد. به منظور مقایسه اثربخشی سامانه ی تهیه شده در این پژوهش با نمونه های تجاری، رهایش ونکومایسین از سیمان های تجاری انجام شد. بنا بر نتایج حاصل می توان نتیجه گرفت که ساختاره ی برگزیده نسبت به سیمان های تجاری، از رهایش مناسب تری در طول دوره ی درمانی برخوردار است و همچنین اثربخشی مناسبی در از بین بردن عفونت دارد.
کلمات کلیدی
رهایش کنترل شده، سامانه های درجا تشکیل شونده، ونکومایسین، عفونت استخوانی مزمن، پلی لاکتیک کو گلایکولیک اسید.


23 تیر 1395 / تعداد نمایش : 3597